การเรียนการสอนเป็นการทำให้ผู้เรียนมีความตั้งใจต่อภาระงานเป็นการจูงใจผู้เรียนด้วยการอธิบายประโยชน์ของสัมฤทธิ์ผลตามจุดประสงค์
และโยงความสัมพันธ์ของการเรียนรู้ใหม่ๆเข้ากับการเรียนรู้เดิม
การนำเสนอนี้จะมุ่งไปที่เหตุการณ์ระหว่างที่มีการนำสารสนเทศ
ข้อความจริงมโนทัศน์ หลักการ
หรือวิธีการไปสู่นักเรียนข้อกำหนดของการเสนอจะมีหลากหลายขึ้นอยู่กับแบบของการเรียนรู้ที่จะประสบผลสำเร็จและระดับพฤติกรรมความพร้อมที่จะรับการสอนของผู้เรียน
การแนะนำบทเรียน
การแนะนำบทเรียน
กิจกรรมเริ่มแรกของกระบวนการเรียนการสอนการเรียนรู้ คือ
ทำให้ผู้ตั้งใจเรียนและเตรียมผู้เรียนไปสู่การปฏิบัติ
ในการแนะนำบทเรียนควรอธิบายจุดประสงค์ของการเรียนการสอน
พรรณนาประโยชน์ของการบรรลุผลสำเร็จตามจุประสงค์และโยงความสัมพันธ์สำหรับสิ่งที่ผู้เรียนรู้ใหม่กับความรู้เดิม
ผู้เรียนจะประสบความสำเร็จตามจุดประสงค์อย่างมีประสิทธิภาพมากกว่า
ถ้าได้รับรู้ว่าการเรียนการสอนจะเริ่มต้นเมื่อไร และคาดหวังอะไร
เมื่อรู้แล้วจะสามารถพุ่งความสนใจไปที่กิจกรรมที่จะนำไปสู่ความสำเร็จตามจุดประสงค์
การนำเสนอเนื้อหาใหม่
การนำเสนอเนื้อหาใหม่เมื่อมีการเรียนรู้ใหม่
บทเรียนควรนำเสนอข้อความจริง
มโนทัศน์และกฎหรือพรรณนาสาธิตทักษะการนำเสนอเนื้อหาใหม่ๆ
ให้จดจำได้ง่ายควรนำเสนออย่างมีลำดับมีแบบโครงสร้างจะทำให้มีความหมายต่อผู้เรียนมาก
การขจัดสารสนเทศแทรกซ้อนไม่เป็นที่ต้องการและขจัดเนื้อหาที่สับสนและไม่เกี่ยวข้องออกไปก่อผลดีต่อผู้เรียน
ในการวางแผนเพื่อนำเสนอ
ควรหลีกเลี่ยงสารสนเทศที่มากเกินไป
การสอนที่เร่งรีบก่อให้เกิดการเพิ่มจำนวนสารสนเทศให้ดูมากเกินไป
การฝึกปฏิบัติ
การฝึกปฏิบัติการเรียนรู้เป็นกระบวนการของการตื่นตัวและมีประสิทธิภาพมากขึ้นเมื่อผู้เรียนได้มีการผลิต
มีการปฏิบัติ
หรือมีการพยายามใช้มือกับภาระการงานที่ได้เรียนรู้การฝึกปฏิบัติเป็นส่วนผสมที่สำคัญที่สุดของการเรียนการสอนที่มีประสิทธิภาพ
ช่วยเร่งการเรียนรู้ช่วยให้จดจำได้นาน และให้ความสะดวกในการระลึกได้
การเรียนการสอนจะลดประสิทธิภาพลง
เมื่อไม่มีโอกาสปฏิบัติภาระงานหรือเมื่อการปฏิบัติเลื่อนช้าออกไปจนกระทั่งการเรียนการสอนนั้นเสร็จสมบูรณ์แล้ว
การปฏิบัติที่เปิดเผยและไม่เปิดเผย การปฏิบัติอาจเป็นไปได้ทั้งการตอบสนองที่เปิดเผยและไม่เปิดเผย
การตอบสนองแบบเปิดเผย เช่น การเขียนคำตอบ การแสดงวิธีการ
ส่วนการตอบสนองที่ไม่เปิดเผย เช่น การคิดคำตอบ
ตารางฝึกปฏิบัติ
โดยทั่วไปแล้วยิ่งผู้เรียนมีโอกาสตอบสนองมากเท่าไหร่
การเรียนรู้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นมากเท่านั้น โอกาสในการฝึกปฏิบัติไม่ควรจะมากในช่วงเวลาเดียว
การปฏิบัติเชิงการเปลี่ยนแปลง
เป็นสะพานข้ามช่องว่างระหว่างพฤติกรรมระดับความพร้อมที่จะรับการสอน
และการปฏิบัติตามเกณฑ์
หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งว่าเป็นการเรียนรู้ที่จะเพิ่มจากระดับความพร้อมที่จะได้รับการสอนไปถึงเกณฑ์ที่ต้องปฏิบัติให้ได้เป็นความตั้งใจที่จะจัดเตรียมผู้เรียนล่วงหน้า
ในการเรียนรู้ด้วยสถานการณ์ที่ผู้เรียนจะสามารถรับได้
อ้างอิง
ผศ.ดร.พิจิตรา ธงพานิช.วิชาการออกแบบและการจัดการเรียนรู้ในชั้นเรียน.นครปฐม : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร วิทยาเขตพระราชวังสนามจันทร์, 2560.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น